Ποίηση

Οσμές, αχ οσμές…

Μια ρογδιά

φρεσκοφυτεμένη

ενσαρκώνει

τους πόθους μου,

μια ρογδιά γερτή

το χώμα μαλακό

δεν ενσαρκώνει,

δεν…

Μέχρι βαθιά,

δυο χέρια να πουν:

-ραβδιά τα χέρια

-πάνω τα χέρια

όλοι, χέρια κοινά

χέρια της μοιρασιάς

χέρια δοτικά,

δοσμένα.

Δυο στάλες λάδι,

δυο σταλαγματιές

να μαλακώσει ο μόχθος

Το δέρμα σταριού

και σίδερου δέρμα…

Μουσικά τάματα,

κρόταλα ευχών κι ελπίδων

κεράσια

ρόγδια και …

γόνιμες ελιές

Φτερουγίζουν σημάδια χρώματα,

παρασυρμένα..

Φωτεινές νότες στον ουρανό,

Μικρές μικρές ελευθερίας,

Φυγής.

Όχι φευγιού. Φυγής.

Ταξίδια.

Όμορφα που

είναι τα

σημάδια.

Λεκέδες

σε ρούχα

λευκά…

Για τον καρπό, για το φυτό για το σημάδι…

μνήμες, σημάδια, στολίδια τόπων ιερών

Κάτω από μια πέτρα, πίσω από μια πόρτα ξύλινη

όχι…

αποκάλυψή, κάλυψη, συγκάλυψη

καλώς τους…

Δίχως φως δεν…

γραμμή, σκιά

Δίχως φως, δεν

Φεβρουαρίου 2004

‘σημάδια’

Ι.
Άγγελοι διαβόλοι και ξωτικά με κρότο περπατούν μέσα μου.
Σκέψεις, λαχτάρες, νόστοι…
Χαμένοι και νοσταλγικοί…
Σημάδια.
Οσμές, αχ οσμές.
Μια ρογδιά φρεσκοφυτεμένη,
ενσαρκώνει τους πόθους μου.

ΙΙ.
Γύρισα χθες,
Ένα ασθενικό βοριαδάκι φύσηξε για να μου πει το καλωσήρθες.
Βόλτα στη γειτονιά του κρυφτού και της τσιρίδας.
Θαρρώ δε πέρασε μέρα από τα χτες.
Τα χείλη πάντα ροδαλά τα μάγουλα ξαναμμένα.
Ένα κλαδί να κρύψει το λαχανιασμένο φιλί ανάμεσα στο μέτρημα.
Φτού ξελευτερία το φιλί!

ΙΙΙ.
Ποδηλατάκια και μηχανές που πετάνε, χαρταετοί πολύχρωμοι.
«…και ‘γω ξέρω να πετάω!»

ΙV. Κι άμα χάνομαι ή σα δε θέλω να χαθώ, σημάδια ψάχνω.
Πάλι, σα να χαθώ επιζητώ,
σημάδια είναι που έτσι επιτάσσουν.

V.
Σημάδια που ίσα διαγράφονται είναι που λένε πιότερα απ’ όλες τις λέξεις μαζί.

VΙ.
Όμορφα  που είναι τα σημάδια. Λεκέδες σε ρούχα λευκά.

VΙΙ.
Γέμισε ο χώρος μικρά μικρά σημάδια.
Τ΄ αγέρι κόβει.
Άπνοια προβλέπεται από αύριο.
Τι θα γενούν ; …

VΙΙΙ.
Σημάδια τ΄ ουρανού, παιγνίδια, αέρας,
αξίες σε πείσμα της εποχής.
Χρωματιστές νότες με το βάρος, την ουρίτσα και τη χάρη τους.
Μικρές ευχές που ταξιδεύουν.

ΙX.
Φτερουγίζουν σημάδια χρώματα, πεταρίζουν παρασυρμένα..
Φωτεινές νότες στον ουρανό,
Μικρές μικρές σπίθες ελευθερίας. Φυγής. Όχι φευγιού. Φυγής.
Ταξίδια.

X.
Γέμισε ο ουρανός σημάδια.
Χρωματισμένα σημάδια,
ευχές που ταξιδεύουν.

XI.
Τα ποδήλατα κοιτούν μπροστά,
σαν τους γλάρους φάτσα στον άνεμο.

XII.
Σημάδια,
διάλογοι σαφείς,
λέξεις μη ειπωμένες,
σαφείς πέρα από λόγια.

XIII.
Το πέταγμα του χαρταετού σαν τάμα είναι.
Ευχή να παν’ καλά τα όνειρα.